Houd de moed erin als werkzoekende en leer van vier optimistische horecaondernemers in coronatijden. Want dat horeca-ondernemers het zwaar hebben in deze coronatijden is een gegeven. Houden ze het nog wel vol? Hoe nu verder? Waar moeten ze beginnen? Dit soort vragen stel jij, als werkzoekende, jezelf misschien ook wel eens. Soms is het lastig om vooruit te plannen, want je weet niet wanneer je een sollicitatiegesprek hebt of eventueel nieuw werk hebt. En na een afwijzing of andere teleurstelling is het wel eens lastig om jezelf op te beuren. Toch is het belangrijk om dit telkens weer te doen. Om een positieve mindset te hebben, om ervoor te blijven gaan. Ooit is het raak.

Vier horeca-ondernemers uit verschillende regio’s van het land vertellen hoe zij telkens weer de schouders eronder zetten. Hoe krijgen ze het voor elkaar om de toekomst rooskleurig te blijven zien? Lees onderstaande interviews en laat je inspireren.

Vivian Heuberger (45) en Gertjan Nijnuis (47), Adventurecook, Maastricht

Adventurecook is een fullservice-cateringbedrijf. Het richt zich normaal gesproken op (bedrijfs)feesten en communies op locatie. Eigenaren Vivian en Gertjan hebben een mobiele mini-cooper barbecue-wagen en een mobiele bubbelbar-brommer, waarmee ze menig tuin, terrein, weiland van de gastheer/-vrouw kunnen aankleden en de gasten voorzien van een bijpassend hapje en een drankje. In deze coronatijden richten ze zich meer op het maken van diverse foodboxen. Bovendien kunnen klanten bestellingen doen en bij Adventurecook afhalen of laten bezorgen. Mensen kunnen nu zelfs ook een maandabonnement afsluiten en elke dinsdag, donderdag of zaterdag eten ophalen of laten bezorgen. Daarnaast hebben Vivian en Gertjan hun andere onderneming Eten wat de pot schaft nieuw leven ingeblazen. Ze hebben bij een kinderdagverblijf een pick-up point gemaakt voor de ouders.

Waar hopen jullie op? Gertjan: “Dat corona verdwijnt! Dat we feestjes draaien zoals vroeger, zonder 1.5 meter afstand. Een superdrukke, normale horeca-dag geeft toch nog meer voldoening, want je hebt veel meer interactie met je klant.” En

wat verwacht je? “Alles is meegenomen. Er zal in het voorjaar nog niks mogelijk zijn, denken we. Dus die hoop laten we varen. Maar opgeven is geen optie. Dat past niet bij ons. We zijn blij met wat we ondertussen wel kunnen doen. Al is het natuurlijk een tussenoplossing.” 

Hoe lukt het jullie om positief te blijven? “We gaan gewoon rustig door, laten ons niet gek maken door geruchten of door constant naar het nieuws te kijken. We proberen zo accuraat mogelijk ons werk te doen. Soms praten we wel met andere ondernemers. Niet té veel, er zijn grenzen. Maar af en toe is het fijn om even te sparren. Wij helpen hen en andersom. Je ziet soms kansen voor elkaar die je zelf niet meteen had bedacht. Dat is fijn.” 

Hoe gaan jullie verder na corona? “Gewoon zoals we dat nu doen. We kijken naar wat de consument nodig heeft. Sommige dingen die we nu oppakten, zetten we voort. Ik verwacht door te gaan met Eten wat de pot schaft.”

Venema (34), By Jarmusch, Rotterdam



Een bezoekje aan By Jarmusch is in de niet-coronatijden een echte beleving. De industrieel ingerichte bar met fleurig terras (inclusief palmbomen) geeft je enerzijds een Amerikaans gevoel (met refill-filterkoffie en pancakes) en anderzijds een niet thuis te brengen buitenlands gevoel (St.Tropez? De Antillen?). Hier kun je om 11 uur ‘s ochtends een Mimosa in de zon drinken. Niemand die daar raar van opkijkt. 

Ruben heeft dit bijzondere sfeertje in de coronaperiode weten te behouden. Hij promoot de zaak goed op Social Media en vertrouwt op mond-tot-mond-reclame. Doordat zijn ontbijtbar zich bevindt in een groot Industriegebouw en net gunstig, in het midden, ligt, lukte het hem om een Drive Thru in te richten. Je rijdt, wandelt of fietst (op afstand van elkaar) over het pleintje van dit gebouw en stopt aan de achterkant van By Jarmusch. Daar haal je de bestelling op die je even van tevoren telefonisch bestelde. Met vrolijke letters staat je naam op de kartonnen tas en zwaait Ruben, of één van de collega’s, op je. Met een beetje geluk staan er ook nog wat uitgenodigde ondernemers in de straat, met cocktail- of plantenbar, zodat je wat impulsaankopen kan doen of vertier hebt tijdens het wachten. Je eet je American breakfast thuis of in het aangrenzend parkje op. 

Waar hoop je op? Ruben: “Verzachtende maatregelen. Terrassen open. De moed houden we erin met de gedachte dat het niet veel langer kan duren. We zijn weer begonnen met samenwerkingen met collega-chefs en restaurants om onszelf een beetje te kietelen.” 

Ruben is overigens niet alleen By Jarmusch-eigenaar. WES eettentje (in stijl van Wes Anderson) staat op zijn naam, al is hij momenteel bezig met het veranderen en nieuw opzetten van deze zaak. Daarnaast beheert hij de Maaskantine: “Een riverside buiten de stad met strand.” Dat deze man, ondanks alle tegenslag door het virus, in beweging blijft, is niet vreemd. Ook in niet-coronatijden is hij constant bezig met vernieuwen.

Hotel Salden, Schin op Geul, Jack (57) , Jolanda (53), Kim (23) en Léon van de Broek (28) 



Hotel Salden is een mooi geleden 3 sterren-hotel in het dorpje Schin op Geul (gemeente Valkenburg aan de Geul), met uitzicht over de Geul en zowat naast het bos. Jack en Jolanda hebben al 37 jaar horeca- en ondernemerservaring en die ervaring geven ze door aan hun kinderen. Kim staat in de zaak, Léon werkt achter de schermen aan alle digitale zaken. Jack en Jolanda laten vooral zien hoe je ver kunt komen door jezelf te zijn en hartelijkheid uit te stralen. Niet voor niets valt het hotel regelmatig in de prijzen bij Zoover. In januari 2021 werd het hotel nog door gasten beoordeeld met een 9,7. 

Het hotel is nu gesloten, hoe komt dat? Jolanda: “We zijn vanaf half december dicht. Dit omdat wij juist heel gastvrij zijn en mensen willen kunnen ontvangen met een welkomstdrankje, -hapje en uitgebreid praatje. Mensen mogen normaal gesproken ontbijten wanneer ze willen. We halen ze even op als ze verdwalen in het Heuvelland… Het contact is warm, de gast krijgt veel vrijheid. In de avond moet hij ook een tosti kunnen bestellen in plaats van een hoofdmaaltijd. 

We besloten de deuren te sluiten omdat we de huidige vorm van verblijven in een hotel niet vinden passen bij hoe wij werken. We missen het enorm en denken na over hoe we het hotel in de zomer weer zouden kunnen openen zonder af te doen aan de service. Zo denken we aan een mooi aangekleed tafeltje naar de kamer brengen. Mensen kunnen het tafeltje dan zelf pakken op de gang en terugzetten, maar missen de beleving van uiteten niet. Daarnaast kunnen we de gasten ontzorgen en veiligheid bieden. Wij zijn gewend met gloeiend heet eten rond te lopen, zij niet.”

Welke extra’s bieden jullie aan om toch inkomsten te hebben? Jolanda: “Als je aan de voorkant van het hotel staat, zie je een groot bord waarop we mensen uitnodigen om achterom te komen. Daar hebben we een soort balie gemaakt, waar we to go-koffie en Carte d’Or-ijs verkopen, waar je frietjes (met zelfgemaakte goulash) af kunt halen en Luikse wafels. Die bakken we ter plaatse. Daarnaast hebben we een boetiek met streekproducten (stroop, Frombergse wijn) en cadeautjes. Zo gauw er een mogelijkheid tot ondernemen voorbij komt, dan gaan we ervoor. De gemeente Valkenburg aan de Geul vroeg of we meededen aan de kribbetjestocht. Mensen wandelen dan langs kerststalletjes. Dan zeggen we volmondig ja, ook als blijkt dat we zelf een kribbetje in elkaar moeten timmeren. Oeps, dat hadden we nog nooit gedaan! Maar wat maakt het uit: we zorgen ervoor dat dat in orde komt.”

Jack: “We zouden heel blij zijn als de terrassen straks weer open kunnen en we het (altijd verse) eten van onze menukaart, gemaakt door Kim en mij, aan kunnen bieden. Of als we mensen kunnen verwennen die vanwege een speciale reden langskomen. Met een drankje of hapje op maat of een feestelijk presentje.”

Het valt op dat je Bourgondische koffie krijgt: met een zakje vol lekkers (nougat, brownie, chocolaatje en meer). En dat de prijzen niet erg hoog zijn. Hier krijg je een goed bakje ijs voor weinig. Hoe zit dat? “Wij vinden het belangrijker om de sympathie van mensen te krijgen dan de hoofdprijs te vragen. We worden blij als mensen bij ons komen en zeggen dat hun dag beter is doordat wij een vrolijk praatje met ze maakten. Het is allemaal zo anders nu… We denken mee met een ouder iemand die nog nooit de trouwdag níet vierde en brengen dan een speciaal versierd hapje naar het woonadres. We houden oprecht van mensen. Daarom is deze horeca-levensstijl geschikt voor ons.”

Is het niet moeilijk om het thuis gezellig te houden nu de horeca het zo zwaar heeft? Iedereen werkt in deze branche en dan zie je elkaar ook nog dagelijks. Jolanda: “Wij zijn partners en familie thuis, maar op het werk zijn we collega’s. Dat kunnen we goed scheiden. Anders houd je het niet vol. Natuurlijk zijn we het wel eens oneens, maar dan gaan we daarvoor zitten tijdens de werkdag en daar open over praten. Daar komen we dan altijd wel uit. Thuis laten we het los en kunnen we ontspannen. Gelukkig! Daarnaast hebben we met elkaar afgesproken om toch positief te blijven. Anders beland je in een negatieve spiraal. We blijven vooruit denken. Wat is er wél zeker? Nou, bijvoorbeeld dat de Heuvellandvierdaagse waarschijnlijk wel doorgaat. Dan moeten we daar vanaf juni een planning voor maken.”

Jack: “Zo gauw we weten wanneer we open gaan, dan willen we ook nieuw personeel aannemen. We worden af en toe al gebeld door geïnteresseerde medewerkers maar we houden niemand aan het lijntje. En personeel dat we aannemen willen we zowel in de zomer als in de winter inzetten. We zijn altijd open en we geloven in banden voor de langere termijn.”

Jolanda: “Ons huidige personeel is allemaal aan boord gebleven. We hebben niemand ontslagen. Sommigen werken, na overleg, nu extra uren in het ziekenhuis, maar ze mogen allemaal weer volle dagen werken zo gauw er meer werk is. Interessant om te weten: we zien elkaar als gelijkwaardig. Wij als eigenaren maken net zo vaak kamers schoon als onze medewerkers. Deze instelling zullen we nooit veranderen, ook niet in crisistijden.”

Menno De Feo (19), 1-2-3 Drive-in Show, Utrecht



Jong als hij is runt Menno een goedlopend licht- en geluidsbedrijf, 123-Drive-in show. Hij werkt op events en is daardoor afhankelijk van de horeca-business. Samen met horeca-klanten maakt hij van een idee een leuke, opvallende gebeurtenis.

Welke nieuwe dingen pakte je op tijdens de coronacrisis? “Ik begon met een partybus. Ken je iemand die jarig is? Baalt diegene niet heel erg dat hij niks kan vieren? Nou, daar spelen we op in. We gaan met een volledig gedecoreerde bus inclusief DJ naar het woonadres van die persoon en zorgen voor een coronaproof verrassing. Daarnaast heb ik een tuktuk waarmee ik frisdrank en broodjes verkoop op drukke punten in Utrecht.”

En je hebt eenzame ouderen geholpen… “Klopt, door met de bus voor het raam te gaan staan. Al mijn audio-apparatuur had ik bij me. Ik gaf de mensen die binnen moesten blijven dan een goede microfoon. Zo konden ze praten met familieleden die op bezoek kwamen. Zij spraken dan door de microfoon die voor het raam stond. Hier kreeg ik heel veel goede reacties op. Mensen raakten erdoor ontroerd, terwijl het maar een kleine moeite was. Je moet soms maar net op dat idee komen.” 

Waar hoop je op de komende tijd? “Ik hoop dat we snel weer op volle toeren mogen werken, met veel festivals die in 2020 zijn gecanceld. Ik ben een optimist en kijk altijd naar de mogelijkheden die er zijn binnen mijn bedrijf. Mijn tip voor anderen is dan ook: blijf altijd het glas als halfvol zien, hoe moeilijk het ook is of lijkt. Geef niet op.”

Over de auteur
Mirthe Smeets is tekstschrijver. Een tip voor werkzoekenden? Mirthe raadt aan om af en toe te denken zoals Pipi Langkous: "Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan!" In het diepe springen is spannend, maar je ontdekt ook wat er wel en niet bij je past.